کاهش خطر افسردگی در زنان متاهل با ورزش
به گزارش خبرگزاری نام، خراسان رضوی در تحقیق جدیدی محققان ارتباط بین ورزش بدنی و خطر افسردگی را در افراد متاهل بررسی کردند.
افسردگی، مشکل بهداشتی جهانی است که سبب ناراحتی مزمن، کمردرد، سردرد، بی خوابی، خشم و بدتر شدن روابط خانوادگی می شود. فعالیت بدنی، ازجمله ورزش های هوازی و بی هوازی، یوگا مثبت و تای چی می تواند به کاهش غم و اندوه کمک نماید. ورزش جسمانی و افسردگی ارتباط پیچیده ای دارند که بر مبنای جنسیت و وضعیت تاهل متفاوت می باشد.
بر مبنای نتایج تحقیقات، وضعیت تاهل نامناسب سبب کاهش مشارکت در فعالیت بدنی می شود، در حالیکه وضعیت تاهل عالی آنرا ارتقا می دهد. جنسیت همینطور بر رفتار ورزشی تاثیر می گذارد، چونکه زنان متاهل نسبت به مردان متاهل فعالیت بدنی کمتری دارند.
در تحقیق حاضر، محققان بررسی کردند که آیا فعالیت بدنی بر خطر افسردگی در بزرگسالان متاهل تاثیر می گذارد یا خیر.
این گروه شامل ۱۵ هزار و ۶۰۷ فرد متاهل از تحقیقات پانل خانواده چین در سال ۲۰۲۰، بدون احتساب ۳۷۳۴ فرد با مصاحبه ناقص یا غیرمداوم و ۹۲۴۹ نفر با داده های از دست رفته یا عدم حائز شرایط بودن، بود که توسط موسسه نظرسنجی علوم اجتماعی در دانشگاه پکن انجام شد.
آنان خطر افسردگی را با استفاده از مقیاس افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک ارزیابی کردند و نمرات بالای ۲۰ نشان دهنده خطر بالا بود.
ارزیابی تمرین جسمانی، دوچرخه سواری و پیاده روی برای رفتن و برگشتن به محل کار را حذف نمود. این گروه از روش های آماری (آزمون ناپارامتریک کای اسکوئر، آزمون ناپارامتریک یو مان- ویتنی و رگرسیون لجستیک باینری) جهت بررسی تاثیر ورزش بدنی بر خطر افسردگی در افراد متاهل استفاده کردند.
آنان همینطور عوامل مبدایی در رابطه با وضعیت روانی و رفتار فیزیکی، مانند سن، جنس، محل سکونت، وضعیت تأهل و وضعیت کار را به حساب آوردند.
عوامل دیگر شامل روابط زناشویی، احساسات زندگی و روابط اجتماعی بود. مؤلفه های رابطه زناشویی مورد ارزیابی رضایت زناشویی در ارتباط با مشارکت اقتصادی و خانگی طرفین و احساسات زندگی مورد بررسی شامل رضایت از زندگی، سلامت ذهنی و آمادگی جسمانی خود ادراکی بود.
مؤلفه های روابط اجتماعی مورد بررسی، روابط بین فردی ذهنی و شهرت اجتماعی ذهنی بودند. محققان تفاوت های جنسیتی را با مقایسه جداگانه بین گروههای کم خطر و پرخطر افسردگی بررسی کردند.
نتایج
در مجموع، ۳۶۵ (۴.۸ درصد) مرد و ۵۲۷ (۶.۶ درصد) زن در معرض خطر بالای افسردگی قرار داشتند. محققان دریافتند فعالیت بدنی با خطر افسردگی در بین شرکت کنندگان در تحقیق مرتبط می باشد.
آنان به سطوح بالاتر افسردگی در مناطق روستایی، بخش غربی، سطح تحصیلات پایین و جمعیت میانسال تا پیر اشاره کردند.
تنها خطر قابل توجه در بین زنان دارای فرزندان زیر ۱۶ سال کشف شد، در حالیکه گروه زنان متاهل بدون فرزند زیر ۱۶ سال افسرده تر بودند. از نظر وضعیت شغلی، مردان بیکار بیشتر از زنان افسرده بودند. آزمون کای اسکوئر تفاوت مفهوم داری بین دو گروه نشان نداد.
آزمون مان-ویتنی تفاوت مفهوم داری را در وضعیت اجتماعی درک شده بین زنان متاهل و مردان متاهل نشان نداد. با این وجود، مردان متاهل، تفاوت های بسیار قابل توجهی را در همه عوامل نشان دادند.
در بین افراد کم خطر، محققان تفاوت های مبتنی بر جنسیت را در فراوانی ورزش، رضایت زناشویی، کمک مالی، کمک های خانگی، سلامت عمومی و تندرستی ذهنی یافتند.
آنان تفاوت های جنسیتی را در رضایت زناشویی، مشارکت مالی، مشارکت های خانوار، سلامت عمومی خود ادراکی و موقعیت اجتماعی در بین افراد در معرض خطر هم یافتند.
تفاوت های آماری مفهوم داری بر مبنای جنسیت در فراوانی ورزش در میان افراد کم خطر وجود داشت، اما هیچ یک در بین همتایان پرخطر آنان وجود نداشت.
یافته ها نشان داده است که محققان باید تفاوت های جنسیتی را هنگام بررسی ارتباط بین ورزش جسمانی و خطر افسردگی در نظر بگیرند.
بعد از ترکیب خصوصیت های جمعیت شناسی و شناختی مهم، رگرسیون باینری نشان داد که رابطه بین دفعات ورزش و افسردگی در زنان از نظر آماری مفهوم دار است.
فعالیت بدنی با خطر افسردگی در زنان رابطه معکوس داشت، با این وجود، ارتباط با افسردگی در مردان از نظر آماری مفهوم دار نبود.
رضایت بیشتر از زندگی، آمادگی جسمانی خود ادراک شده و سلامت ذهنی احتمال افسردگی را می کاهد. رضایت زناشویی همینطور بر خطر افسردگی در زنان تاثیر می گذارد و رضایت بیشتر این خطر را می کاهد. خطر افسردگی مردان با روابط بین فردی ذهنی مرتبط بود، اما با خطر افسردگی زنان ارتباطی نداشت.
نتیجه گیری
یافته های تحقیق نشان داد که مابین فعالیت بدنی و افسردگی در روابط زناشویی، بخصوص در بین زنان، رابطه منفی وجود دارد که نشان داده است مقابله کردن با احساسات ناخوشایند در بین زنان متاهل امکان دارد شادی و هماهنگی خانواده را بهبود بخشد.
باآنکه ارتباط مفهوم داری بین فعالیت بدنی و افسردگی در مردان متاهل وجود نداشت، اما افسردگی همسر امکان دارد بر عملکرد خانواده و خوشبختی زناشویی تأثیر بگذارد.
فعالیت بدنی می تواند به تسکین پریشانی روانی و حفظ هماهنگی خانواده کمک نماید. این گزارش توجه بیشتر به سلامت روان زنان، تقویت شبکه های حمایت اجتماعی برای مشارکت زنان در ورزش، و غنی سازی منابع مادی و فرهنگی و فرصت ها را پیشنهاد می دهد.
فعالیت بدنی منظم، بخصوص ورزش هایی که احتیاج به مشارکت جمعی دارند، امکان دارد به پویایی خانواده کمک نماید.
یافته های این تحقیق در مجله BMC Public Health انتشار یافته است.
منابع
https: //www.ncbi.nlm.nih.gov
https: //thedailysummary.news
https: //www.news-medical.net
منبع: خبرگزاری نام
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب